برای دخترم تیدا

بیست و پنجم آذر هزار و سیصد و نود ، روزیه که شمارش معکوس برای تولد تیدا آغاز شد .  الان دقیقآ یکسال گذشته . دکتر گفت از ٢٥ آذر ٤٠ هفته طول می کشه تا نی نی بدنیا بیاد . یعنی تا ٣٠ شهریور . بابایی برای شما یک تقویم درست کرده که ما هفته هفته بزرگ شدن شمارو تو شکم مامانی تحت نظر داشته باشیم و هر موقع خواستیم بدونیم تو کدوم هفته ایم و نخواد هی بشینیم حساب کنیم .  اسمشم گذاشته گاه شمار کنجد . آخه تا موقع تولد اسم شما کنجد بود .

سه شنبه ٢٨ آذر با پدر رفتیم دکتر . تیدا سه ماه و نه روزشه . وزنش شش کیلو و صد ، قدش ٥٩ و دور سرش ٤٠ سانته . آقای دکتر گفت همه چی نرماله . نفخ شکمش هم زیاد نبود. راستی وقتی دکتر چوب بستنی تو گلوی دخترم می ذاره کلی گریه می کنه . دکتر هم دست تیدا رو می ذاره تو دهنش بمکه تا آروم شه . امروز تیدا برای اولین بار جغجغه را خودش با دستش گرفت . قبلا انگشتاشو باید یکی یکی باز می کردم تا بگیره . اما حالا وقتی جغجغه رو می برم نزدیک دستاش خودش می گیره . تازگیها وقتی میخواد صدام کنه بدون اینکه گریه کنه با صدای بلند جیغ می زنه و اعلام میکنه که گرسنه شه . قربون اون نه (اون گه ) گفتنت . تیدا شبا می خوابه . البته دو سه بار تا صبح شیر می خوره . ع...